Als ik bereid voor mijn vierde China autoshow, rued ik het feit dat ik niet kon pak een paar schoudervullingen om me te helpen strijd door de hordes van toeschouwers die routinematig de pers dagen infiltreren.

Maar ik was aangenaam verrast als de poorten geopend op evenement van dit jaar in Shanghai.

Er waren geen verpletterende massa's van amateur-fotografen. Geen stormloop van studenten gebruiken van stand te standplaats, Ingrijppunt hand-outs.

Inderdaad, er was genoeg elbow room zoals ik wandelden--bijna zorgeloos--neer breed zijbeuken. En ik niet hoefde te mijn ellebogen eenmaal gebruiken om te gooien in iemands ribben Schakel een pad door een Grammomys van organen, zoals ik vaak deed op vorige shows.

En om het af, exposanten lijken te hebben de oorverdovende kakofonie van lawaai bellen van hun stands afgewezen.
Ik kan mezelf denken als ik dit schrijf eigenlijk horen. Er zijn nog een heleboel ruwe rond-de-randen delen op dit jaar de show.

Maar ik durf te zeggen dat Shanghai eindelijk aan beleefdheid grenst?